Rene's Notepad

Afgelopen twee zondagen werd er in onze kerk gepreekt over Genesis 1, en dan uiteraard over de schepping en de noodzakelijkheid van het geloven daarin. Het werd me weer eens goed moeilijk gemaakt...

Onlangs schreef ik mijn atheistische vriend in antwoord op zijn vraag of ik geloofde dat de wereld in zeven dagen gemaakt is: "ik hoop het niet". Dat is heel eerlijk en ook echt wat ik vind. Zesduizend jaar is zo enorm kort als je ziet wat er allemaal voor prachtigs bestaat in de natuur. Stalagmieten en -tieten, de Grand Canyon en weet ik wat. Begrijp me goed, ik geloof heel graag dat Gods creativiteit en macht scheppend aanwezig is geweest en ik wil al helemaal niet aan een "toevalstreffer" denken, maar gevoelsmatig gaat het me gewoon wat ver om die zes dagen en aantal duizend jaar letterlijk te nemen.

Soms ben ik dan gewoon "om" en denk ik: als je dit gelooft in de bijbel (die je toch Gods woord noemt) dan moet je dat ook geloven. Tja, misschien toch een beetje kort door de bocht...

Vandaag las ik weer eens een mooie genuanceerde opmerking hierover. Ik wil die zeker niet als waarheid neerzetten, maar hij geeft ook wel aardig weer wat ik daarbij voel.

Ach, zomaar een overpeinzing...