Tuesday, October 17, 2006
:-)
Onderschrift:
Geachte heer / mevrouw,
Hierbij wil ik u laten weten dat ik mijn abonnement op uw 'Belastingdienst' wil opzeggen. Na een jarenlang lidmaatschap is mij gebleken dat de voordelen duidelijk niet opwegen tegen de nadelen. De kosten van het lidmaatschap zijn doorgaans onvoorspelbaar en eerlijk gezegd heb ik het meestal ook te druk om de door u toegezonden lectuur, die veelal niet echt duidelijk is en bijzonder veel tijd en energie van de abonnee vergt, te lezen.
Mede hierdoor lijkt de continuering van een dergelijk abonnement in deze toch al dure tijden voor mij eigenlijk ook niet langer zinnig.
Hierbij verzoek ik u dan ook vriendelijk mijn gegevens per direct uit uw bestanden te verwijderen en mij niet langer te vervelen met uw duidelijk herkenbare enveloppen. Eventueel toch nog toegezonden facturen voor de periode na 01-01-2007 zullen dan ook niet meer worden voldaan.
Abonneenummer (door u ook wel SoFi- of burgerservicenummer genoemd): 12.34.56789.
Was getekend,
met vriendelijke groet,
...
Later!
Rene
Wednesday, October 04, 2006
Seth Godin - Talking to a group
Sinds een week of wat lees ik het blog van Seth Godin. Seth Godin, volgens zichzelf (of in elk geval: volgens zijn eigen site), een "Author" en "Agent of change", is een marketingman. Schrijver van veel marketing- en marketing-gerelateerde boeken, waarvan ik "All Marketeers are Liars" in de kast heb staan (moet ik nog lezen!).
Seth's blog bevat veel leuke artikelen, als je het Marketing-idee eenmaal een beetje door hebt. Bij mij is dat besef nog maar heel jong. Ik dacht altijd, marketing is doorgestoken kaart, marketing is gebakken lucht verkopen, marketing is je datgene aansmeren waar je niet op zit te wachten, marketing is list-en-bedrog. Maar hoewel dat zeker in een aantal gevallen zo zal zijn, of misschien wel in veel gevallen, ben ik erachter dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Als je een 'goeie deal' in de aanbieding hebt, je hebt echt een goed product of een goed bedrijf, of een Goede Boodschap voor mijn part, dan is het helemaal geen list-en-bedrog als je probeert dat aan de man te brengen. Je gaat kijken waar jouw 'goeie deal' aansluit bij de mensen waarvan jij denkt dat die baat hebben bij die deal. Die aansluiting zoeken, dat is Marketing. En da's alleen maar goed.
Zoals een vriend van mij ooit zei 'als jij het licht gezien hebt en moslim bent geworden, dan vind ik het jouw plicht om mij van al dat goede op de hoogte te brengen, mij er warm voor te maken'. Precies hetzelfde... Als ik op de hoogte ben van de 'goeie deal', is het bijna mijn plicht om de wereld erover te enthousiasmeren. Of niet?
Maar, afijn, over Seth Godin dus. Op een recente post op zijn blog heeft hij het over talking to a group. De openingszin van zijn post luidt "Listen to this... What's the point of talking to a group?". Hier, lees mee, dan ben ik benieuwd of je hetzelfde denkt als ik:
What’s the point of talking to a group?
I’m serious. We spend a lot of time in presentations, or at the United Nations, or sending our kids to school. We have orientation sessions and keynote speeches and long-winded oratory on the floor the Senate. Why?
One reason: to incite. To share emotion. To sell. And that’s never going to go out of fashion, as far as I can tell.
But most of the speeches I’m talking about don’t incite."
("To incite" = "to motivate". Wist ik (ook) niet...)
Met andere woorden: ons spreken-tot-een-groep zou motiverend moeten zijn, of op z'n minst 'to share emotion' of 'to sell'.
Waar denk jij dan aan? Ik denk dan aan onze kerken. Hoeveel toespraken en preken heb ik niet gehoord, die in het geheel niet motiverend waren, of 'to share emotion'. Nee, dat hoeft ook niet, wordt er dan gezegd, de 'woordverkondiging' is 'onderwijs'. Nou vraag ik je, moet je je onderwijs op een zondagochtend van de kansel verkondigen? Waar komt het preek-fenomeen eigenlijk vandaan? 't Is zo ontzettend inefficient.
Luister verder:
Here’s my point: In our scan and skip world, in a world where technology makes it obvious that we can treat different people differently, how can we possibly justify teaching via a speech?
en
Speech is both linear and unpaceable. You can’t skip around and you can’t speed it up. When the speaker covers something you know, you are bored. When he quickly covers something you don’t understand, you are lost.
Met andere woorden: leren, prima, maar dan wel graag persoonlijk. Of op z'n minst niet in een grote groep. Nee, laat ik het anders zeggen. Leren (als in 'teach', dus: aanleren) is prima, maar vraag je elke keer weer af: wil ik iets leren? wat wil ik leren? wat is het meest geschikte medium om dit te leren?
Ben bang dat er veel preken afvallen als we dit zouden praktizeren...
Nog even terug naar Seth Godin:
If it’s worth teaching, it’s worth teaching well. (Amen!> If it’s worth investing the time of 30 or 230 or 3330 people, then it’s worth investing the effort to actually figure out how to get the message across. (Yes!) School is broken. Legislative politics are broken. Linear is broken. YouTube and Bloglines, on the other hand, are new platforms, platforms that enable the education of millions of people every day, quickly and for free.
OK, dit laatste stukje is wel een beetje erg techie, maar het eerste stukje: "if it's worth teaching, it's worth teaching well", da's een mooie...
Later maar weer!
Rene
Seth's blog bevat veel leuke artikelen, als je het Marketing-idee eenmaal een beetje door hebt. Bij mij is dat besef nog maar heel jong. Ik dacht altijd, marketing is doorgestoken kaart, marketing is gebakken lucht verkopen, marketing is je datgene aansmeren waar je niet op zit te wachten, marketing is list-en-bedrog. Maar hoewel dat zeker in een aantal gevallen zo zal zijn, of misschien wel in veel gevallen, ben ik erachter dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Als je een 'goeie deal' in de aanbieding hebt, je hebt echt een goed product of een goed bedrijf, of een Goede Boodschap voor mijn part, dan is het helemaal geen list-en-bedrog als je probeert dat aan de man te brengen. Je gaat kijken waar jouw 'goeie deal' aansluit bij de mensen waarvan jij denkt dat die baat hebben bij die deal. Die aansluiting zoeken, dat is Marketing. En da's alleen maar goed.
Zoals een vriend van mij ooit zei 'als jij het licht gezien hebt en moslim bent geworden, dan vind ik het jouw plicht om mij van al dat goede op de hoogte te brengen, mij er warm voor te maken'. Precies hetzelfde... Als ik op de hoogte ben van de 'goeie deal', is het bijna mijn plicht om de wereld erover te enthousiasmeren. Of niet?
Maar, afijn, over Seth Godin dus. Op een recente post op zijn blog heeft hij het over talking to a group. De openingszin van zijn post luidt "Listen to this... What's the point of talking to a group?". Hier, lees mee, dan ben ik benieuwd of je hetzelfde denkt als ik:
What’s the point of talking to a group?
I’m serious. We spend a lot of time in presentations, or at the United Nations, or sending our kids to school. We have orientation sessions and keynote speeches and long-winded oratory on the floor the Senate. Why?
One reason: to incite. To share emotion. To sell. And that’s never going to go out of fashion, as far as I can tell.
But most of the speeches I’m talking about don’t incite."
("To incite" = "to motivate". Wist ik (ook) niet...)
Met andere woorden: ons spreken-tot-een-groep zou motiverend moeten zijn, of op z'n minst 'to share emotion' of 'to sell'.
Waar denk jij dan aan? Ik denk dan aan onze kerken. Hoeveel toespraken en preken heb ik niet gehoord, die in het geheel niet motiverend waren, of 'to share emotion'. Nee, dat hoeft ook niet, wordt er dan gezegd, de 'woordverkondiging' is 'onderwijs'. Nou vraag ik je, moet je je onderwijs op een zondagochtend van de kansel verkondigen? Waar komt het preek-fenomeen eigenlijk vandaan? 't Is zo ontzettend inefficient.
Luister verder:
Here’s my point: In our scan and skip world, in a world where technology makes it obvious that we can treat different people differently, how can we possibly justify teaching via a speech?
en
Speech is both linear and unpaceable. You can’t skip around and you can’t speed it up. When the speaker covers something you know, you are bored. When he quickly covers something you don’t understand, you are lost.
Met andere woorden: leren, prima, maar dan wel graag persoonlijk. Of op z'n minst niet in een grote groep. Nee, laat ik het anders zeggen. Leren (als in 'teach', dus: aanleren) is prima, maar vraag je elke keer weer af: wil ik iets leren? wat wil ik leren? wat is het meest geschikte medium om dit te leren?
Ben bang dat er veel preken afvallen als we dit zouden praktizeren...
Nog even terug naar Seth Godin:
If it’s worth teaching, it’s worth teaching well. (Amen!> If it’s worth investing the time of 30 or 230 or 3330 people, then it’s worth investing the effort to actually figure out how to get the message across. (Yes!) School is broken. Legislative politics are broken. Linear is broken. YouTube and Bloglines, on the other hand, are new platforms, platforms that enable the education of millions of people every day, quickly and for free.
OK, dit laatste stukje is wel een beetje erg techie, maar het eerste stukje: "if it's worth teaching, it's worth teaching well", da's een mooie...
Later maar weer!
Rene
Sorry...
Excuses dat het zo ontzettend stil is, hier. 't Is niet mijn bedoeling, 't is meer hoe het loopt...
'k Heb me de afgelopen weken wel afgevraagd wat nu de (meer)waarde is van blogging. OK, ben er druk de laatste maanden en heb dus amper tijd om achter m'n notebook te zitten, laat staan alle blogs te kunnen volgen, laat staan de rust in m'n hoofd te hebben om zelf iets voort te brengen, maar los van al die drukte: wat maakt blogs lezen en schrijven nu de moeite waard?
Eén van de dingen staat voor mij als een paal boven water: de persoonlijke noot, de eigen interpretatie. Tuurlijk, algemene verhalen zijn mooi en leuk (of het nu geestelijk is of niet), maar 'what does that make me'? Jouw verhaal, jouw interpretatie, dat is waar het mij om gaat. Zo ook voor mezelf: mijn verhaal, mijn verwoording van wat iets met mij doet, dat is mooi om te vertellen. Door het schrijven erover alleen al leer ik zelf over mezelf ;-), het verplicht onder woorden brengen maakt dat dingen duidelijker worden, meer gaan spreken, ook dat er meer over onderzocht wordt...
Dus, bovenstaande motivatie maakt eigenlijk alleen maar dat ik me nog meer schuldig ga voelen... :) Ik zou moeten schrijven, maar ik doe het niet... Foei!
Nou, laat ik dan in elk geval afsluiten met de mededeling dat ik het hier nog niet voor gezien houd. Hoewel ik nog geen concrete 'eerstvolgende actie' heb om met een bepaald verhaal of bepaalde regelmaat hier terug te komen, is het toch eigenlijk wel erg leuk, en erg goed.
Goed, voor de twee mensen die dit gelezen hebben: Later!
Rene
'k Heb me de afgelopen weken wel afgevraagd wat nu de (meer)waarde is van blogging. OK, ben er druk de laatste maanden en heb dus amper tijd om achter m'n notebook te zitten, laat staan alle blogs te kunnen volgen, laat staan de rust in m'n hoofd te hebben om zelf iets voort te brengen, maar los van al die drukte: wat maakt blogs lezen en schrijven nu de moeite waard?
Eén van de dingen staat voor mij als een paal boven water: de persoonlijke noot, de eigen interpretatie. Tuurlijk, algemene verhalen zijn mooi en leuk (of het nu geestelijk is of niet), maar 'what does that make me'? Jouw verhaal, jouw interpretatie, dat is waar het mij om gaat. Zo ook voor mezelf: mijn verhaal, mijn verwoording van wat iets met mij doet, dat is mooi om te vertellen. Door het schrijven erover alleen al leer ik zelf over mezelf ;-), het verplicht onder woorden brengen maakt dat dingen duidelijker worden, meer gaan spreken, ook dat er meer over onderzocht wordt...
Dus, bovenstaande motivatie maakt eigenlijk alleen maar dat ik me nog meer schuldig ga voelen... :) Ik zou moeten schrijven, maar ik doe het niet... Foei!
Nou, laat ik dan in elk geval afsluiten met de mededeling dat ik het hier nog niet voor gezien houd. Hoewel ik nog geen concrete 'eerstvolgende actie' heb om met een bepaald verhaal of bepaalde regelmaat hier terug te komen, is het toch eigenlijk wel erg leuk, en erg goed.
Goed, voor de twee mensen die dit gelezen hebben: Later!
Rene
