Tuesday, February 28, 2006

TIME: At the Drive-In Church Photo Essay



Quote: You don't even have to leave your car at this place of worship. Rare jongens, die Amerikanen... ;-)

Friday, February 24, 2006

To obey is better than sacrifice



Deze week zijn we (we? wie eigenlijk allemaal?) in het One Yeay Bible Online-schema aan Psalm 40 toegekomen. Lees een paar verzen mee:

I start talking about you, telling what I know,
and quickly run out of words.
Neither numbers nor words
account for you.

Doing something for you, bringing something to you--
that's not what you're after.
Being religious, acting pious--
that's not what you're asking for.


Hier staat het dus gewoon! Onze God is zeker niet op zoek naar religie, naar uiterlijkheden, naar vroom-doen ("acting pious"). God zoekt mijn hart! Mijn eigenste ik, mijn "zijn", mijn "wezen", mijn passie, mijn interesses, mijn hobbies, mijn alles... We zijn uniek gemaakt en geliefd, da's wat ik toch geloof? Nou dan, laat ik me dan ook met al mijn eigenheid aan God geven en werkelijk geloven dat dat is wat Hij wil. Hij is niet op zoek naar mijn goede voornemens, mijn vroomheid, mijn "proberen", mijn gebeden, mijn mooie verhalen en blogposts, nee... Hij wil mijn hart. Yes!

Keith Green heeft een prachtig liedje over dit onderwerp, nog sterker: over deze zelfde Psalm 40-tekst, getiteld "To obey is better than sacrifice". Ik heb gezocht naar relevante stukjes in die songtekst om hier over te nemen, maar eigenlijk is die hele songtekst relevant. Lees mee:

To obey is better than sacrifice
I don't need your money
I want your life
And I hear you say that I'm coming back soon
But you act like I'll never return

Well you speak of grace and my love so sweet
How you thrive on milk, but reject My meat
And I can't help weeping of how it will be
If you keep on ignoring My words
Well you pray to prosper and succeed
But your flesh is something I just can't feed

To obey is better than sacrifice
I want more than Sunday and Wednesday nights
Cause if you can't come to Me every day
Then don't bother coming at all
La,la,la etc.

To obey is better than sacrifice
I want hearts of fire
Not your prayers of ice
And I'm coming quickly
To give back to you
According to what you have done


Hoewel hier helemaal duidelijk de nadruk ligt op "niet doen, maar zijn" en ook duidelijk is geschreven vanuit het traditionele christendom, onderstreept het wel heel duidelijk wat er in die Psalm ook al wordt gezegd: I don't need your money, I want your life en I want more than Sundays and Wednesday night.

(Ik vraag me eigenlijk tegenwoordig af (maar da's niet nieuw, daar heb ik het al vaker over gehad) of God onze "sundays" uberhaupt wel wil, maar daarover later meer...)

Tuesday, February 21, 2006

100



De 100-ste post! In krap een jaar (de eerste op 24 maart 2005, nog niet eens een jaar terug...), dus dat is één post per 3-4 dagen. Toch leuk...

'k Heb nog even overwogen om hier een top-3-van-mezelf neer te poten, maar daar had ik geen tijd voor nu (is op zich wel een idee; er staan best wel aardige dingen hier op dit blog, zij het niet zozeer van mezelf als wel van anderen). Daarom maar twee leuke artikeltjes uit de Wikipedia, nl. over:
* het jaar 100, en
* het nummer 100

Veel leuke links om even te volgen. Verder in het kader van 100 ook nog een link naar de 100 Dollar Laptop. Al veel over gelezen, nooit geweten dat dit erachter zat...

Op naar de 200 ;-)

Monday, February 20, 2006

Getting Things Done!

Ken je dat? Je mailbox loopt over, je zou op mails moeten reageren maar je weet niet wat en je weet ook niet wanneer, je weet dat je mensen iets beloofd hebt maar je gaat het niet halen, je belooft te snel iets, je voelt je hierdoor onbetrouwbaar worden, je hoofd zit voortdurend vol met alles wat je nog zou moeten doen, je bent dus nooit klaar etc. etc.? Nee? Gauw wegwezen hier dan ;-) Ja, mooi! en doorlezen...

Vorige week sinds lange tijd weer eens een training gedaan. Geen hele (ICT-)technische ditmaal, maar een hele praktische: Taco Oosterkamp gaf een training getiteld "Meer Effect" gebaseerd op de "Getting Things Done"-principes van David Allen. In één woord: super! Natuurlijk, er zijn talloze "persoonlijke effectiviteit"s-trainingen, maar deze was wel heel erg up-to-2006! En Taco Oosterkamp is ook een hele goeie trainer, dat scheelt ook...

Het uitgangspunt van Getting Things Done, ofwel: GTD, is Stuff. Stuff is "alles wat je binnen hebt gelaten in je psychologische of fysieke wereld en dat niet op de plaats hoort waar het nu is". Stuff moet je opbergen, waar dan ook (bij voorkeur in een "Stuff-bakje"), maar in elk geval niet in je hoofd laten! Stuff stop je in een bakje (dat kunnen er verschillende zijn: een folder in je mailpakket, een werkelijk fysiek postbakje op je bureau of in je huiskamer, de voice-recorder-functie van je mobiele telefoon, een mapje in je koffer of whatever (of een combinatie daarvan!)) en dat bakje loop je minstens één keer per dag door. Zaken die in je Stuff-bakje zitten beoordeel je op "doen-baarheid" en vervolgens ga je daar iets mee doen. 't Gaat natuurlijk veel te ver om dat hier allemaal te behandelen, daarvoor moet je maar naar de training gaan. Maar 't was geweldig interessant allemaal, en vooral ook leuk! En 't werkt erg stimulerend om elke dag tegen een lege Inbox aan te kijken... Heerlijk! Echt heerlijk!

'k Adviseer iedereen om die training ook eens te doen. Geef je op bij Taco, op z'n Meer Effect-website. Of koop anders het boek van David Allen: Getting Things Done. Als 't je allemaal geen tijd en geen geld mag kosten, besteed dan op z'n minst een avondje aan het lezen van de archieven van de artikelen op Taco z'n weblog: hier. You won't be disappointed...

Doen!

PS:
Nog even een persoonlijke motivatie waarom ik deze cursus ben gaan doen... In één van z'n eerste blogposts heeft Taco het over "een leeg hoofd" en hoe heerlijk dat is. Dat herkende ik enorm. Ik voelde me heel erg opgejaagd door alles wat ik nog moest doen, nakomen wat ik iedereen beloofd had etc. Nu moet je natuurlijk altijd dingen nog doen, maar als je hoofd zo vol zit daarmee dat het andere dingen in de weg gaat staan, ben je toch op het verkeerde pad. Ik herinnerde me wel mijn eigen dagen dat m'n hoofd nog leeg was en hoe heerlijk dat was. Die tijden wilde ik eigenlijk terug! Weer lekker muziek bedenken, liedteksten kunnen onthouden, creatief zijn, dingen bedenken, strategisch bezig zijn etc.

Ik ben nu een weekje bezig en het gaat echt heel goed. 't Zijn berehandige en -leuke tips en principes die ik heb aangereikt gekregen en waar ik mee aan de slag kan, ik maak me sterk dat het hiermee gaat lukken!

Thursday, February 16, 2006

King's Ransom



Moet je horen (link):

27The soldiers assigned to the governor took Jesus into the governor's palace and got the entire brigade together for some fun. 28They stripped him and dressed him in a red toga. 29They plaited a crown from branches of a thorn bush and set it on his head. They put a stick in his right hand for a scepter. Then they knelt before him in mocking reverence: "Bravo, King of the Jews!" they said. "Bravo!" 30Then they spit on him and hit him on the head with the stick. 31When they had had their fun, they took off the toga and put his own clothes back on him. Then they proceeded out to the crucifixion.

Wat heeft Hij allemaal doorgemaakt, voor mij?
* "...got the brigade together for some fun" - opperste vernedering
* stripped Him - opperste vernedering
* plaited a crown of a thorn bush and set it on his head - vernedering en marteling
* mocked Him - opnieuw vernedering
* spit on Him - opnieuw vernedering
* hit Him on the head with the stick - pijniging en marteling
* crucifixion - marteling en dood

Vreselijk, werkelijk vreselijk!, almost made me cry... Toen ik dit las eerder deze week, greep het me echt aan. Dit was dus nodig, God's initiatief om mij weer op te zoeken. Werkelijk onbegrijpelijk...! Voor ons mensen is dit echt niet te vatten.

In dit kader, een stukje songtekst uit "King's Ransom" van Petra:

The Rose of Sharon wore a crown of thorns that day
The carpenter had a nail right through his hands.
The master of the earth became a servant of no worth
And paid a king's ransom for my soul.


Wat zeur ik nog?

Saturday, February 11, 2006

To tag or not to tag?



Andrew Jones aka Tall Skinny Kiwi vindt dat we onze blogposts van een "tag" moeten voorzien, wil iemand ooit een keer kunnen terugvinden wat we geschreven hebben. Hij is niet de enige. Ook Sarah in Tampa zei op Nieuwjaarsdag jl. al het volgende:

Tagging. Everyone is tagging now. Tag photos on flickr. Tag bookmarks on del.icio.us. Tag blog posts on Technorati. Tagging is Web 2.0 and the future of organizing information on the web.

Of in de woorden van Andrew Jones:

Tagging your posts allows your data to be easily found by people who need it, and allows your posts to ride the long tail of the blogosphere. If you tag your posts well, people will be finding and reading them in years to come, even if they don't read them now.

Het leuke van Andrew Jones is natuurlijk zijn gelovige achtergrond en bijbelse vocabulaire. Luister naar het volgende (link):

There is a lot of information out there and we all need to TAG better or the right people will never find our stuff. I nominate Adam from the Garden of Eden as the Patron Saint of Tagging. If Adam didn't take the time to tag the animals, Noah would have had a helluva time sorting out what's what when it came time to fill the ark. And thats all i have to say about that.

;-))

Friday, February 10, 2006

What would that make me?



Laatst had ik het over een atheistische vriend van mij, waarmee ik (soms) veel over geloofsdingen praat. Hoewel onze gesprekken soms eindigen in een pat-stelling (hij zegt dat "het" niet bestaat en ik zeg dat "Hij" wel bestaat) gaan ze vaak wel ergens over. Ik verbaas me er op dat soort momenten vaak over dat ik zo rotsvast overtuigd kan zijn van God en Zijn werking in mijn leven en dat iemand anders daar gewoon echt niet aan wil, er rotsvast van overtuigd is dat "het" niet waar is.

Wat uiteindelijk mijn getuigenis in zo'n geval is, is wat God in mijn leven gedaan heeft, doet en vooral: is. Dat is tenslotte waarom ik geloof. Niet omdat er onomstotelijk is bewezen dat God bestaat, net zoals de Eifeltoren bestaat. What would that make me? Nee, juist omdat God steeds weer aantoont dat Hij er is in mijn leven, kan ik niet (meer) zonder Hem.

Een mooi citaat hierover, alweer uit The Ragamuffin Gospel van Brennan Manning:

For what we need to know, of course, is not just that God exists, not just that beyond the steely brightness of the stars there is a cosmic intelligence of some kind that keeps the whole show going, but that there is a God right there in the thick of our day-by-day lives who may not ne writing messages about himself in the stars but in one way or another is trying to get messages through our blindness as we move around down here knee-deep in the fragrant muck and misery and marvel of the world. It is not objective proof of God's existence that we want, but the experience of God's presence. That is the miracle we are really after, and that is also, I think, the miracle that we really get.

(De eerlijkheid gebiedt overigens te zeggen dat deze tekst niet van Brennan Manning is. Hij citeert deze ook slechts, nl. uit "The Magnificent Defeat" van Frederick Buechner (nooit van gehoord, trouwens).)

Het zinnetje wat mij het meest aanspreekt hierin is "it is not objective proof of God's existence that we want, but the experience of God's presence". Natuurlijk gaat het daarom! Net zoals het heel leuk is om te weten dat de Eifeltoren bestaat, maar dat pas echt gaat leven als je erop staat. Of dat ik mijn gezin heel enthousiast kan vertellen over mijn wintersportvakantie, maar dat ze echt pas echt leuk zullen vinden als ze zelf op 2000 meter hoogte onder een strak blauwe hemel over de sneeuw zoeven.

En, gelukkig, zo mogen we God kennen. Persoonlijk. Niet op afstand, maar dichtbij!

Thursday, February 09, 2006

Do It Yourself!



Voor een concert van "Hermanos Verhagen" (waarschijnlijk binnenkort hernoemd naar "Herman" (wat vind je daarvan trouwens?)) ben ik wat oud CD-materiaal aan het luisteren, waaronder "Live at Flevo with Q-Stone" van Larry Norman (live-album, opgenomen op het Nederlandse Flevo Totaal Festival in 1989). Het was altijd gebruikelijk om op 'Flevo' met vlaggen te lopen (en een gozer liep ook altijd met een kruis!), wat Larry Norman verleidde tot het volgende intro-praatje:

I see the American flag, I see the Dutch flag, I see U2’s flag.

And people always say, “Why doesn’t a Christian brother and his band cross over and talk about Jesus?”. And I see U2’s flag and I say, “It’s been done”. Bob Dylan did it, we didn’t like it, told him to stop, we didn’t believe him. U2’s done it, some others say, “Well, they’re not doing it enough”.

Hey look, they’re them, you’re you, I’m me. If you don’t think they’re doing it right, then let’s go fill in for them. Let’s not leave it up to Billy Graham to come out here, let’s not leave it up to U2 to come out here, let’s not leave it up to Bob Dylan to raise up… Let’s go ourselves, go into the world and preach the gospel.


Da's taal!

Thursday, February 02, 2006

The Unforced Rhythms of Grace (2)

Bij Matthijs een mooi verhaal gelezen, waarin hij (onder meer) terugkomt op het verschil tussen "zijn" en "doen". God's genade, die ons willen laten "zijn" en onze eigen natuur die ons vooral willen laten "doen".

Toevallig (yeah right...) komt dit ook terug in het boek wat ik momenteel lees, The Ragamuffin Gospel van Brennan Manning (zie wat eerdere posts hierover: 1 en 2). Geniet mee van het volgende citaat (wat overigens weer niet van hemzelf is, maar van een andere schrijver die in TRG wordt aangehaald):

Grace means that in the middle of our struggle the referee blows the whistle and announces the end of the game. We are declared winners and sent to the showers. It's over for all huffing, puffing piety to earn God's favor; it's over for all sweat-soaked straining to secure self-worth; it's the end of all competitive scrambling to get ahead of others in the game. Grace means that God is in our side and thus we are victors regardless of how well we have played the game. We might as well head for the showers and the champagne celebration.

Nog eens: Grace means that God is on our side and thus we are victors, regardless how well we have played the game. Geweldig toch?! 't Geweldigste is dat dit geen wijsheden zijn die Mathhijs of Brennan bedacht hebben, maar God zelf. Lees mee met het volgende stukje...

Je kent vast (of niet) het verhaal van de welgestelde jongeman die bij Jezus komt met de vraag wat hij moet doen om eeuwig leven te krijgen. Als Jezus uit legt hoe dat werkt en wat daar allemaal bij komt kijken, vragen zijn discipelen zich wanhopig af of er ooit iemand zal zijn die enige kans heeft om dat voor elkaar te krijgen. Lees mee:

The disciples were staggered. "Then who has any chance at all?"
Jesus looked hard at them and said, "No chance at all if you think you can pull it off yourself. Every chance in the world if you trust God to do it."


Dus, hou maar op met "try to pull it off yourself", en begin met "trust God to do it".

Wordt (ongetwijfeld) vervolgd...

This page is powered by Blogger. Isn't yours?